به گزارش پایگاه خبری نگین شمال به نقل از کاشف خبر ؛ به بهانه ی روز جهانی عکاسی ۱۹ آگوست گفتگویی انجام دادیم با سید احمدرضا کیایی عکاس گیلانی که در ادامه این گفتگو را می خوانید :
خود را برای مخاطبانمان معرفی کنید .
سید احمدرضا کیایی هستم عکاس خبری و ورزشی
چند سال است در حرفه عکاسی فعالیت دارید ؟ حدود ۲۰ سال است که در حوزه عکاسی ورزشی و اقتصادی و اجتماعی کار می کنم.
چگونه وارد این حرفه شدید ؟
بنده از سال ۷۰ به خاطر علاقه ای که به حرفه عکاسی داشتم به عنوان کسب تجربه به عکاسی روی آوردم و آنزمان برای یادگیری کار ، در کنار عکاسان با تجربه که در بخش های دیگری فعالیت می کردند کار عکاسی و فیلمبرداری را کم کم فرا گرفتم و بعدها بنا به علاقه خودم با خرید لوازم و تجهیزات کار عکاسی را به طور حرفه ای تری ادامه دادم. عکاسی را نزد آقایان فرشاد عباسی ، مهدی زارع ،امیر حسین خیرخواه و سید علیرضا کیایی یاد گرفتم ، در دوره عکاسی استاد محمد برنو عکاس بزرگ کشورمان که عکاس رییس جمهور سابق نیز بودند افتخار حضور داشتم و در حوزه عکاسی ورزشی در تیم های فوتبال در کنار عزیزان و مربیانی چون علی کریمی ، امیر قلعه نویی ، علی نظر محمدی ،حمیدرضا منصوری ،علی عشوری زاده ،سهیل حق شناس ،هادی تامینی و مرحوم نادر دست نشان بوده ام.
عکاسی خبری در گیلان را چگونه ارزیابی می کنید ؟
واقعیت این است که عکاسی خبری جزء مهمی از کار خبر و خبررسانی محسوب می شود .با احترام به حرفه ی مهم خبرنگاری و زحمات تمامی دوستانم در این حرفه باید عنوان کنم که عکس یک عکاس خبری به محتوای خبر معنا می بخشد و نقش بسیار زیادی در مستند سازی یک خبر می کند . این موضوع واقعیتی است که هنوز در گیلان به درستی به آن توجه نمی شود و عکاسان خبری در خیلی از مواقع مورد بی مهری قرار می گیرند و کار آنان ناچیز شمرده می شود.
عکاسان خبری دقیقا به دنبال چه سوژه هایی هستند ؟
عکس خبری ،عکسی است که سوژه مورد نظر بتواند به تنهایی با مخاطب حرف بزند و ماهیت جریان و رویداد را برساند .حوادث و اتفاقاتی رخ می دهد که یک عکس خبری خود گویای همه چیز است .در حال حاضر بیشتر فعالیت عکاسان خبری محدود به پوشش تصویری نشست های خبری و مراسم خاص مرتبط با سازمانها و نهادها شده و البته در کنار این موضوعات نیز پوشش تصویری مسابقات و رویدادهای ورزشی نیز جز سوژه های عکاسان است.
یک عکاس خبری با چه مشکلاتی در کار مواجه است ؟
آن چیزی که برای یک عکاس در بسیاری از موارد آزار دهنده است احترام نگذاشتن به کار وی در حین فعالیت می باشد.بارها پیش آمده که یک عکاس از سوی متولیان برگزاری مراسم مورد کم لطفی و حتی توهین قرار گرفته اند و این در حالی است که ما به دلیل اینکه تعهد کاری برای پوشش تصویری داریم در سرما و گرما و شرایط مختلف موظف به انجام کار خود هستیم . در بیشتر مواقع عکاس به عنوان یک فرد ساده تلقی می شود که حالا دوربینی نیز بدست دارد اما مسوولین یا متولیان از این نکته غافل اند که یک عکس حرفه ای بار معنایی زیادی به خبر می بخشد و حتی به تنهایی حرف برای گفتن دارد.
آیا عکاسان خبری در گیلان از امکانات و توجهات ویژه برخوردار هستند ؟ اگر پاسخ و نظر بنده را بخواهید جوابم منفی است. با وجود اینکه در استان عکاس حرفه ای زیادی داریم که در حوزه های مختلف خبری ،ورزشی ،تبلیغاتی و … در حال تلاش و فعالیت هستند اما در حق آنان اجحاف زیادی شده است.در جریان هستید که امروزه با آمدن گوشی های موبایل پیشرفته و دوربین های با کیفیتی که در این گوشی ها تعبیه می شود ،عکاسی دیجیتال معنای دیگری یافته است و از این رو خیلی از افراد عکس های موبایلی را همپای عکس های با دوربین حرفه ای تصور می کنند .البته من نمی گویم که مقوله عکس موبایلی پیشرفتی نداشته ، اما همواره جایگاه عکاسی حرفه ای با دوربین و لنز و سایر ملزومات حرفه ای جای خود را دارد .
انتقادی دارم که به برخی سازمانها و نهادها و مشاغل بر می گردد و آن عدم توجه روابط عمومی های سازمانها و مدیران تبلیغاتی برخی شرکت ها به استفاده و بهره گیری از عکاسان حرفه ای است و باید این نکته را نیز متذکر شود که عکاس حرفه ای نیز دستمزد حرفه ای خود را باید دریافت کند چون دوربین یک عکاس استهلاک دارد و همواره باید تجهیزات خود را همگام با تکنولوژی بروز کند ، نکته ای که در گیلان اصلا به آن توجه نمی شود .
تجهیزات چه تاثیری در کیفیت کار یک عکاس دارند ؟ صد در صد تجهیزات بسیار مهم است .اگر چه سابقه و تجربه عکاس در نوع زاویه و کادر بندی و دقت نیز حایز اهمیت است . در حال حاضر با توجه به مشکلات اقتصادی و بحث تحریم ها لوازم عکاسی نیز افزایش بسیار زیادی داشته است که این خود کار عکاسان را سخت می کند چون باید همیشه مراقب تجهیزات خود از آسیب دیدگی احتمالی باشند .
و حرف آخر شما…
امیدوارم که با کسانی که در حرفه عکاسی مشغول به فعالیت هستند با احترام و توجه بیشتری برخورد و بها داده شود و جامعه بداند که این حرفه نیز مانند تمامی مشاغل دیگر دستمزد و جایگاه ویژه ای دارد و یک عکاس علاوه بر اینکه از هنر و عشق خود مایه می گذارد از توان خود و عمر تجهیزاتی که امروزه این تجهیزات به سختی خریداری می شوند نیز می کاهد و در مقابل انتظار احترام و قدردانی دارد تا انگیزه ای برای ادامه فعالیت باشد.