اگر از مرز ۳۰ سالگی گذشته‌اید، لابد متوجه شدید که سرعت ریزش این رشته‌ها روزبه‌روز بیشتر می‌شود. عجب کابوسی! یعنی هیچ کاری نمی‌شود کرد؟ شاید زمانش رسیده که دست‌تان را به سمت یخچال دراز کنید.
موی شما، درست مثل دیگر بافت‌ها و اندام‌های بدن‌تان به انواع و اقسام ویتامین‌ها، مواد معدنی، پروتئین و… نیاز دارد تا بتواند روی سرتان باقی بماند، وگرنه باید روی زمین، روی بالش و حتی پشت کت‌تان دنبال رشته‌های ریخته شده‌اش بگردید. وقتی بدن شما با سوءتغذیه مواجه شود، اندک مواد مغذی را که پیدا می‌کند به اندام‌های حیاتی‌تری مثل ماهیچه‌ها، قلب و… می‌فرستد، آن وقت ممکن است به خودتان بیایید و ببینید که به خاطر رعایت نکردن چند دستورالعمل ساده تغذیه‌ای، کچل شده‌اید!
۱. امگا ۳:
این اسید چرب نه فقط برای مغز، بلکه برای کل سروصورت‌تان ضروری است. امگا ۳ هم روی ساقه خارجی مو تأثیر می‌گذارد و هم روی غشای سلولی پوست سرتان و با تغذیه فولیکول‌ها باعث تحریک رشد موها می‌شود. علاوه براین امگا ۳ الاستیسیته مو را هم افزایش می‌دهد و نمی‌گذارد که موی‌تان زود ریخته شود و سر از سطل زباله و راه‌آب حمام دربیاورد. یادتان باشد که بدن‌تان نمی‌تواند امگا ۳ بسازد، پس برای تأمین مقادیر موردنیاز آن، محتاج خوراکی‌هایی همچون بذر کتان، گردو، ماهی قزل‌آلا، ماهی تن، روغن کلزا و کلم بروکسل هستید.
۲. روی:
روی در رشد و ترمیم بافت مو دخالت دارد، به همین خاطر سلامت موی شما را تضمین می‌کند. روی همچنین در تنظیم هورمون‌های بدن ازجمله هورمون مردانه تستوسترون هم نقش دارد و فعالیت غده‌های ترشح‌کننده چربی را در سر متعادل می‌کند و این مسئله باعث می‌شود که موهای‌تان بهتر و سریع‌تر دربیایند. البته بهتر است در مصرف روی زیاده‌روی نکنید؛ چون مقادیر بالای هورمون تستوسترون در بدن، به‌خودی‌خود از عوامل ریزش مو به‌حساب می‌آید. نخود، گوشت، تخمه‌کدو، میگو، قارچ و اسفناج و غذاهای دریایی منابع روی برای شما هستند.
۳. پروتئین:
بگذارید کمی درس شیمی مرور کنیم؛ موی شما به پروتئین خالص نیاز دارد، بنابراین اگر در برنامه غذایی روزانه‌تان آن‌قدر پروتئین نباشد که هم نیاز ماهیچه‌ها و هم نیاز موها را تأمین کند، احتمالاً بعد از چند ماه ماهیچه‌های پشت بازوی‌تان برجسته، ولی سرتان کم مو خواهد شد. در ضمن اگر نگران سفید شدن زودرس موهای‌تان هستید، باید بدانید که کمبود پروتئین با خاکستری شدن موها هم در ارتباط است.
حتماً می‌دانید که بهترین منبع پروتئین برای بدن غذاهای حیوانی است اما اگر گوشت دوست ندارید یا گیاه‌خوار هستید، لازم نیست نگران شوید چون ماست یونانی، سفیده تخم‌مرغ، توفو، سویا، بادام‌زمینی، کلم‌پیچ، نخود و عدس هم منبع خوبی برای تأمین پروتئین هستند.
۴. آهن:
آهن کمک می‌کند که غذا و اکسیژن کافی از طریق خون به سلول‌های بدن برسد. کافی است این ماده مغذی را در برنامه غذایی روزانه‌تان فراموش کنید تا اکسیژن کافی به موهای‌تان نرسد و ریزش‌شان تشدید شود. جالب است بدانید که بر اساس مطالعات انجام‌شده، درمان کم‌خونی فقر آهن به‌خصوص در خانم‌ها با افزایش رشد موها و پرپشت‌شدن‌شان همراه است. بهترین منابع غذایی آهن شامل غلات کامل، سبزی‌های دارای برگ سبز تیره، گوشت بوقلمون، عدس، لوبیا و زرده تخم‌مرغ است.
۵. منیزیوم:
برای آگاهی از اهمیت منیزیوم کافی است بدانید که ۳۰۰ واکنش بیوشیمیایی در بدن ازجمله رشد طبیعی موها به این ماده معدنی احتیاج دارد. کمبود منیزیوم منجر به افزایش التهابات بدن می‌شود که نتیجه طبیعی‌اش از دست دادن موهاست. بادام، اسفناج، کاشو (بادام‌هندی)، عدس، برنج قهوه‌ای و بعضی از ماهی‌ها جزو منابع منیزیوم هستند.
۶. سلنیوم:
تنظیم تولیدمثل، متابولیسم، سنتز DNA، تقویت سیستم ایمنی و تحریک فولیکول‌های مو تنها بخشی از فعالیت این عنصر معدنی کمیاب در بدن شماست و کمبود آن برای موهای‌تان گران تمام می‌شود؛ چون فعالیت فولیکول‌ها را مختل کرده و ریزش مو را به دنبال دارد. گردو، ماهی، تخمه آفتاب‌گردان، غلات کامل، سیر، کنجد و سبوس گندم جزو منابع خوب سلنیوم هستند.
۷. ویتامین C و A:
هر دو این ویتامین‌ها در تولید سبوم (ماده چربی که فولیکول‌های مو می‌سازند و ترشح می‌کنند) دخالت دارند. این ویتامین‌ها به‌عنوان نرم‌کننده طبیعی مو معروف‌اند و شکنندگی آنها را کاهش می‌دهند. علاوه بر این ویتامین C در افزایش جذب آهن در بدن هم دخالت دارد که از این طریق نیز به سلامت موها کمک می‌کند. البته یادتان باشد در مصرف ویتامین A زیاده‌روی نکنید، چون دریافت بیش از حد آن عامل ریزش موست.