به گزارش پایگاه خبری نگین شمال به نقل از خبرنگار پول نیوز، در حالی که مونسان به عنوان وزیر جوان ترین وزارتخانه ایران در تلاش است تا افکار عمومی را راضی نگه دارد و وعده های خوبی در حوزه گردشگری به مردم میدهد اما؛ به نظر می رسد وزیر گردشگری جایگاهی در دولت ندارد و یا این وزارت خانه در اولویت دولت و کابینه اش نیست و یا شاید به گفته برخی افراد، مونسان قدرتی که یک وزیر می‌تواند در هیأت دولت داشته باشد را هنوز کسب نکرده است.
همه این مسائل باعث شده وزیر میراث فرهنگی نتواند در برخی از امور که اتفاقاً جزو مسائل روز میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شده اتفاق مهمی را رقم بزند و یا حتی اظهار نظر رسمی داشته باشد.
به طور مثال در سال 96 وقتی بودجه ۹۷ تقدیم مجلس شد، عوارض خروج از کشور از ۷۵ هزار تومان به ۲۲۰ هزار تومان برای سفر اول پیش بینی شد، خبری که خیلی سر و صدا به پا کرد و مونسان که تصور می‌کرد این اقدام به نفع صنعت گردشگری است اول از آن استقبال کرد و سپس با آن مخالفت کرد. او در ادامه، نامه‌ای به جهانگیری نوشت و پیشنهاد داد تا عوارض ۷۵ هزار تومانی به ۸۵ هزار تومان تغییر کند. این اتفاق هم هیچ وقت نیفتاد و کسی به حرف وزیر گوش نداد!
سهمیه‌ای که قرار بود از محل عوارض به گردشگری تعلق بگیرد، نیز داده نشد و مونسان در مصاحبه‌ای بیان کرد که نه تنها از ۲۲۰ هزار تومان بلکه از ۳۳۰ هزار تومان و ۴۴۰ هزار تومان نیز تنها ۱۷ هزار تومان به گردشگری اختصاص یافته است!
بودجه سال ۹۹ نیز که مشخص است و عوارض خروج از کشور باز هم افزایش یافته و باز هم به حرف های مونسان توجهی نشده است و نه تنها میزان عوارض کم نشد بلکه اضافه هم شد از طرفی سهم گردشگری که سال گذشته از محل عوارض ۴۰ هزار تومان بود برای سال آینده ۸۰ هزار تومان در نظر گرفته شد. سهمی که باز هم معلوم نیست به گردشگری داده شود یا نه.
در مورد بنزین سهمیه بندی شده نیز همین داستان ادامه داشت و نگرانی هایی را از سوی فعالان گردشگری به همراه داشت در مورد این مسئله معاون مونسان؛ ولی تیموری عنوان کرد که نامه‌ای به وزیر نفت نوشتیم تا در جریان سهمیه بندی، موضوع سفر را هم در نظر بگیرند.
این نامه هم بی‌پاسخ ماند چون اگر توجهی به این نامه می‌شد، حتماً مانند دولت‌های قبل خبری از اختصاص سهمیه بنزین سفر و یا تسهیلاتی در این ارتباط می‌شد. البته مونسان باز هم در سفرش به بیرجند وعده داده که برای نوروز چانه زنی‌هایش را میکند تا سهمیه بنزین برای سفر بگیرد.
در مورد معافیت مالیاتی هنرمندان نیز این مسئله مشهود است و مونسان بار دیگر درباره معافیت مالیاتی هنرمندان نامه نگاری هایی انجام داده که هنوز جوابی نگرفته است.
موضوع تعطیلی زمستانی نیز از جمله درخواست‌های این وزیر بود که به آن هم هنوز که هنوز است پاسخی داده نشده است و تنها آخرین بار اعلام شد که این تعطیلی از دو هفته به ۵ روز می‌رسد.
تنها نامه نگاری‌ها و پیگیری‌های مونسان نیست که به نتیجه نمی رسد. برخی اتفاقات باعث شده تا عدم حضور او در برنامه‌های مهم مشهود باشد. به عنوان مثال مهر ماه سال ۹۷ حسن روحانی رئیس جمهور در بازگشت از نیویورک سردیس سرباز هخامنشی را به ایران آورد و در فرودگاه با رسانه‌ها و همراهان درباره آن سخن گفت. در این مراسم مونسان حضور و نقشی نداشت. تنها این سرباز را به او سپردند تا برایش تعیین تکلیف شود!
اینها نمونه‌هایی از کم محلی های دولت به وزارت گردشگری و وزیر مربوطه آن است. این وزیر مدتهای زیادی است که پاسخگوی خبرنگاران در قالب مصاحبه اختصاصی و یا نشست خبری نبوده استو از پاسخ به خیلی از سوالات طفره می‌رود.
زمانی که سازمان میراث فرهنگی به عنوان وزارت خانه انتخاب شد مخالفان و موافقان زیادی در مجلس شورای اسلامی داشت:
پروانه سلحشوری یکی از مخالفان مونسان بود و گفت: سازمان میراث درحالی با مصوبه مجلس تبدیل به وزارتخانه شد که دولت با آن مخالف بود و در نهایت بعد از تأیید شورای نگهبان با ناراحتی آن را پذیرفت. امروز آقای مونسان می‌گوید که تلاش مجلسی‌ها و نمایندگان باعث تبدیل شدن سازمان به وزارتخانه شده است ولی همین فرد در طول دو سال مسئولیت‌اش در سازمان به طور مستمر با این امر مخالفت داشت.
وی خطاب به نمایندگان گفت: آیا دولت به ما پیام نداده بود که برای او فرقی نمی‌کند که سازمان تبدیل به وزارت شود یا خیر و آن‌ها در نهایت کار خودشان را انجام می‌دهند. دولت حتی نمایندگان را لایق مشورت نمی‌داند. امروز چطور کسی که وزارتخانه شدن این سازمان را قبول نداشت می‌خواهد سکان‌دار آن باشد.
وی افزود: آقای مونسان می‌گوید که مدیرانش را از کیش نیاورده است. سوال این است افرادی همچون مدیرکل تهران، رئیس حوزه ریاست، مسئول فعلی معاونت گردشگری و مدیرکل اسبق تهران مگر از کیش نیامده بودند. از طرف دیگر متأسفانه رابطه آقای مونسان با بدنه سازمان خوب نبود و با منتقدانش هم برخورد مناسبی نداشت. کارشناسان این حوزه معتقدند که وزارت مونسان همچون افتادن از چاله به چاه است.
مهرداد لاهوتی، نماینده مردم لنگرود از موافقان مونسان بود و گفت: ما در سال گذشته کل منابعی که به سازمان میراث فرهنگی تخصیص دادیم ۶۰۰ میلیارد تومان بوده است و تازه نمی‌دانم که همه این مبلغ به طور کامل تخصیص داده شده یا نه، اما آقای مونسان هر آنچه از دستش برمی‌آمده با این منابع انجام داده است. از سوی دیگر ما حدود ۶۰۰ میلیون دلار صادرات صنایع دستی داشته‌ایم و جزو ۱۰ کشور برتر دنیا قرار گرفته‌ایم.
وی در ادامه اظهار کرد: امروز صنعت گردشگری رتبه سوم را در اقتصاد دنیا دارد. ما در گام اول این سازمان را به وزارتخانه تبدیل کردیم و حالا باید شرح وظایف برای این وزارتخانه را نیز تغییراتی دهیم. چه کسی با تجربه‌تر از آقای مونسان می‌تواند در این راه به ما کمک کنند؟
با همه این تفاسیر باید دید مونسان قدرت این را پیدا میکند تا به عنوان وزیر کابینه دولت بتواند حرفش را به کرسی بنشاند یا نه؟