روزنامه کامرسانت روسیه در تحلیلی از چشم‌انداز همکاری‌های نظامی ایران و روسیه می‌نویسد که کارشناسان نظامی بر این باورند که عرضه سوخو‌های روسی به ایران، به طور جدی، توازن قوای منطقه را برهم نخواهد زد.
مقامات رسمی ایران برای نخستین بار وجود سفارش خرید جنگنده‌های روسی سوخو – ۳۵ و همچنین، سایر تجهیزات نظامی از جمله هلیکوپتر و موشک را تایید کردند.
انتظار می‌رود نخستین تحویل در بهار امسال انجام شود. پیش از این، واشنگتن در قبال رشد همکاری‌های نظامی – فنی میان مسکو و تهران ابراز نگرانی کرده بود. مقامات آمریکایی هشدار دادند که این امر تهدیدی برای همسایگان ایران در منطقه است. با وجود این، تاکنون، هیچ اظهارنظری در این زمینه، نه از سوی اسرائیل و نه از سوی کشورهای عربی انجام نشده است. شهریار حیدری، نایب رئیس اول کمیسیون امنیت ملی مجلس اعلام کرد هواپیماهای جنگنده سوخو – ۳۵ به سفارش ایران از روسیه، اوایل سال آینده وارد کشور خواهد شد. به روسیه سفارش‌هایی مانند ارسال سامانه‌های دفاعی، موشکی و هلیکوپتر نیز داده شده است و به زودی این سفارش‌ها نیز وارد ایران خواهند شد. سخنان حیدری، نخستین تایید رسمی ایران مبنی بر خرید هواپیماهای جنگنده روسی است
پیش از این، حمید واحدی فرمانده نیروی هوایی ارتش گفته بود خرید هواپیماهای جنگنده سوخو – ۳۵ در دستور کار قرار دارند. مسکو هرگز در این خصوص اظهارنظر نکرده است. اگرچه، روسیه هرگز واقعیت همکاری با تهران در حوزه دفاعی را کتمان نکرده است.
جان کربی گفته بود که مسکو سطح بی‌سابقه‌ای از پشتیبانی نظامی و فنی را به تهران ارائه می‌کند و این روابط مشارکت دفاعی تمام‌عیار به‌شمار می‌رود. هیچ کس در خاورمیانه نگرانی خاصی در مورد سخنان کربی ابراز نکرد. هیچ یک از کشورهای عربی اظهارنظر نکردند، اما اسرائیل نگران پتانسیل رو به رشد هسته‌ای ایران و مشارکت این کشور در مسابقه تسلیحاتی است.
برخی از کارشناسان اسرائیلی نگران هستند که اسرائیل در قبال همکاری ایران و روسیه در عرصه نظامی و فنی بیش از حد بی‌توجه باشد. آنان پیشنهاد می‌کنند که اسرائیل خط قرمزهای خود را به روسیه اطلاع دهد و در صورت نقض آنها، موضع تل‌آویو در مورد تامین دفاع هوایی تغییر خواهد کرد. در این میان، کارشناسان نظامی بر این باورند که عرضه سوخو‌های روسی به ایران، به طور جدی، توازن قوای منطقه را برهم نخواهد زد. ایران سال‌هاست که به خاطر تحریم‌های بین‌المللی، نمی‌تواند ناوگان خود را تجدید کند و این در حالی است که دشمنان بالقوه‌اش در منطقه، به طور گسترده‌ای، آخرین جنگنده‌های غربی را خریداری می‌کنند. در نتیجه، عدم‌تعادل شدید در بخش هوانوردی در منطقه ایجاد شده که به نفع ایران نیست.