یادداشت / تالاب ها، جنگل ها و مناطق حفاظت شده طبیعی در استان گیلان را میتوان آخرین بازمانده ها از گستره بزرگ طبیعی دانست که در سال های متمادی و بویژه دهه های اخیر دچار تخریب و تحولات اساسی گشته اند، بگونه ای که اثرات منفی هرگونه آسیب دیگر با شدت بیشتر و سریع دامان انسان و جامعه محلی را میگیرد و زیست سالم را دچار تهدید و خسارت های جبران ناپذیر می نماید.
تالاب حاجی آباد با گسترش شهر و بر اساس آخرین طرح جامع شهری در محدودهی شهرلاهیجان واقع گردیده است. متاسفانه بدور از مطالعات حداقلی محیط زیستی و صرفا بر اساس ضوابطی که می تواند متاثر از خواست برخی ذینفعان باشد، شاهد تغییر کاربری بخش زیادی از زمین های پیرامونی تالاب حاجی آباد هستیم که این تغییرات میتواند باعث تغییر رژیم آبی و تغییرات اکوسیستمی قابل توجهی گردد تا آنجا که منجر به خشک شدن تالاب شود.
از آنجا که هر توسعه ای برای بهبود کیفیت زندگی انسان صورت می پذیرد، خردمندانه است که توسعه علیه توسعه عمل نکند، بدین معنی که منافع حداقلی برای عدهی محدود و در زمان محدود باعث نگردد که منافع عمومی و حقوق عامه در طول زمان دچار خسارت های جدی گردد.
در این راستا انجمن بوم بانان گیل و دیلم و انجمن هم اندیشان و همیاران محیط زیست گیلان طی نامه ای سرگشاده از مدیرکل شهرسازی استانگیلان تقاضا نموده اند که هرگونه تغییرات و یا اصلاحات طرح جامع و تفصیلی شهر لاهیجان را که بر تالاب حاجی آباد اثر گذار است منوط به انجام مطالعات و ارزیابی محیط زیستی در این خصوص نمایند.
شایان ذکر است که این مطالعات و ارزیابیها چنانچه اصولی و به روش علمی انجام شده و با مشارکت ذینفعان و بطور شفاف صورت پذیرد، میتواند ضمن حفظ اکوسیستم ارزشمند تالابی، بهره و فایده حداکثری به شهر لاهیجان و جامعه محلی برساند.
لذا اگر می خواهیم تالاب حاجی آباد به عنوان تالاب، ارزش های طبیعی و تفریحی و گردشگری خود را در قالب اکوتوریسم و یا طرحی مشابه حفظ نماید، ضرورت دارد که ملاحظات محیط زیستی را در هرگونه تغییر و تحول بستر تالاب، حریم و زمین های پیرامونی آن لحاظ نماییم.